Excursie Mekrijarvi

Voor het onderwerp Rural Innovations zijn we de afgelopen drie dagen op excursie geweest. Samen met onze docenten Lasse en Simo drie dagen the middle of nowhere in! Midden in de bossen aan een groot meer ligt het science cenre van de universiteit; Mekrijarvi. Een totaal afgesloten stuk van de wereld vlak naast Rusland speciaal gebouwd om gekke wetenschappers in te weg te stoppen, tot ze er weer uit komen met resultaten. Een van onze docenten (ook wel gekke professor genoemd) is zo'n geval die zich een hele zomer had opgesloten in dit onbewoonde stuk land om de beste manier te vinden om woodpellets te verbranden. Gelukkig konden we wel lol maken met deze docenten. Leuke docenten met duidelijk veel liefde voor het vak.

Op woensdag vertrokken we eerst richting Eno voor een excursie. We hebben in deze module al veel gesproken over woodenergy. Het verbranden van hout om daar energie uit te halen. Dit is namelijk erg populair in Finland als alternatief voor fossiele brandstoffen. Een duurzame manier van energie-opwekken die, op kleine schaal, gebieden zelfvoorzienend kan maken. Het werd in ieder geval eens tijd om een keer zo'n boiler van dichtbij te gaan bekijken. De ruimte waarin het zich allemaal afspeelde was best groot, met overal buizen, pijpen en ingewikkelde metertjes. Leuk om een keer te zien! 

Na een koffiestop zonder koffie (klein foutje in de planning), reden we door naar het science centre. Het centre bestond uit een aantal zaaltjes, appartementen en wat kassen. Na een rondleiding en het avondeten nog een gezellig biertje, een spelletje en natuurlijk vroeg naar bed! 

De volgende dag bestond uit theorie-luch-praktijk. 's Ochtends les over woodenergy, en 's middags een praktijkvoorbeeld met blikjes, vuur en woodpellets. Te ingewikkeld om dit allemaal hier uit te leggen... 's Avonds was het dan inmiddels wel eens tijd voor een saunabezoekje! Een echte sauna ontbreekt natuurlijk niet in the middle of nowhere als je in Finland bent. De sauna is altijd dichterbij dan de supermarkt! Het was wel een houtsauna, dus we moesten eerst een vuurtje maken en flink stoken voordat we erin konden. Zoals gebruikelijk in Finland gingen eerst de vrouwen (volgens onze gekke professor omdat de mannen dan erin kunnen als de sauna pas echt warm is. Vrouwen kunnen er toch minder tegen...) en dan de mannen. Na een paar keer afgewisseld te hebben tussen 85 graden en rollen in de sneeuw, was het kampvuur op volle toeren. Kortom: het was ontzettend gezellig!

De laatste dag stond in het teken van presentaties. Presenteren in het Engels blijft toch een lastige bezigheid vind ik. In het Nederlands is het niet zo moeilijk om een woord waar je even niet op kunt komen te vervangen door een andere, maar dat is in het Engels wel anders! Gelukkig waren de docenten enthousiast, en is het dus goed gegaan. Deze dagen in Mekrijarvi heeft onze groep veel dichter bij elkaar gebracht. Het was echt super, we hebben zoveel gelachen! 

Ik hoor trouwens heel veel over het weer daar in Nederland! Ik zie op facebook allerlei berichtjes als 'in de zon zitten' en 'terrasje pakken'. Willen jullie mij daar niet zo jaloers op maken? Het blijft hier maar schommelen tussen de +2 en -2. Elke keer als het wat dooit, valt er meteen weer sneeuw bij. Schiet niet echt op dus. Mijn Fins en Slowaaks worden trouwens steeds beter. Slowaaks is eigenlijk heel makkelijk. Als iemand wat tegen je zegt moet je gewoon 'Dobre' terugzeggen, dan is het altijd goed. Ik leer hier dus nog wel iets! Bedankt voor alle reacties!

Roadtrip Lapland

Zondagmiddag 4 maart om 15.17 ging onze trein naar Rovaniemi. Met allemaal een tas bagage begon ons Lapland avontuur. De trein reed wel een 'stukje' om. Van Joensuu naar Rovaniemi rechtreeks is ongeveer 550 kilometer. Als je echter in Helsinki moet overstappen is die afstand meer dan dubbel zo groot. 16 uur. Zolang zaten we in de nachttrein. Voor de overstap begon de reis niet zo goed. Als je online je treinkaartje koopt, reserveer je namelijk een stoel. Dat hadden wij natuurlijk niet met onze interrail met als gevolg dat we na elk station van onze plaatsen gestuurd werden omdat deze gereserveerd waren. Gelukkig was het na de overstap een stuk rustiger (wie moet er nou naar Rovaniemi!?) en konden we wat slapen. Niet zo goed als die kerel die van zatheid niet meer kon lopen, maar toch...
Op het station in Rovaniemi konden we vervolgens onze auto ophalen. Het mannetje van Europcar was ontzettend zenuwachtig op zijn eerste werkdag, maar dat was nergens voor nodig. De auto was perfect! Een Ford Fiesta met goede winterbanden. Daar gingen we dan! Op naar Saariselka voor onze eerste stop. De wegen waren trouwens veel beter dan we verwachtten. Op de meeste plekken konden we 70-80 km/h rijden.

Onderweg hebben we in wereldstad Tankavaara nog het goudmuseum aangedaan. Een knus en leuk stopje. De goldrush had Finland blijkbaar niet overgeslagen. Na een kopje koffie in het sfeervolle cafeetje hoeften we nog maar een half uurtje naar het toeristische Saariselka.

Na wat gerust te hebben van onze toch wel vermoeiende reis, waren we 's avonds klaar om met onze Slowaakse en Oostenrijkse vrienden het noorderlicht te gaan bekijken. Een lekkere wandeling door het duister bracht ons op de bergtop. Het hoogste en donkerste punt. Toen we net dachten dat het niet meer kwam, verschenen er overal in de lucht groene, rode, wite en gele strepen. Ongelooflijk om te zien! Het veranderde om de seconde van kleur en vorm. Ombeschrijfelijk, zoiets moet je zien. De dag sloten we af door naar een bbq-party te gaan. Dit hield in dat een bij elkaar geraapt stel, internationaal, backpack-achtig types bij elkaar in een wigwam zit om daar het avondeten bij elkaar te braden. Helemaal geweldig!

De volgende dag zijn we het Urho Kekkonen National Park ingegaan. Een gebergte met de boomgrens halverwege. Een hoop dalen en uitgesneden beken maakte het landschap prachtig. vooral het uitzicht vanaf het hoogste punt over het omliggende gebied was geweldig. Dit punt was boven de boomgrens en was dus een enorme sneeuwvlakte. Bergen kwamen als puisten met witte koppen boven de bomen uit (zo klinkt het ineens minder mooi, maar anders kan ik het niet beschrijven). 's Avonds werd het dan tijd voor een echte slee-competitie. De geprepareerde officiele baan waar de volgende dag het WK sleeen op gehouden zou worden, hebben we is even goed uitgeprobeerd!

Voor ons stond er de reis naar Enontekio op het programma. Een geweldige weg die ons door de Noorse inham in het noorden van Finland bracht. Noorwegen en Finland is heel verschillend qua landschap. Ongeveer op de grens verdwenen de bomen en werd het land veel opener. De Noorse huizen als gekleurde stipjes op de witte bergen. Wel was er flinke wind die dag. De stuifsneeuw waaide als rook uit een rookmachine over de weg heen.

Enontekio is verruit het meest saaie dorp dat ik ooit heb gezien. De kerk, supermarkt en ons hotel bepaalde het beeld van het dorp. Er stonden nog wel wat boerderijen omheen. Het hotel leek op een bejaardehuis. Het rook er zelfs naar! Heel geitewollen sokken, 50+'ers Nederland heeft zich dan ook verzameld in dit plaatsje. Je kunt je niet voorstellen dat je uren door de middle of nowhere hebt gereden en dan vervolgens bij het ontbijt 'goedemorgen' moet horen van een stel typische ANWB'ers. Snel weer wegrijden dus! De omgeving was echter wel weer betoverend. Wel een mooie tussenstop dus. Ook om te kunnen lachen!

Op donderdag zijn we naar Kilpisjarvi gereden. De weg ernaar toe was opnieuw geweldig! Deze loopt langs de grens met Zweden. De kans om ook even Zweden aan te tikken lieten we natuurlijk niet liggen. Met resultaat! Eenmaal het grensplaatsje uitgereden (wel vijf huizen en een tankstation!), kwamen we meteen rendieren tegen! Een hele kudde! Over het algemeen zijn de wegen in Lapland niet erg druk, dus kun je makkelijk even stoppen om een plaatje te schieten. And so we did! De rest van de weg was ook erg mooi. Helemaal door de besneeuwde bergen heen richting Noorwegen.

's Avonds de hele avond spelletjes, boek lezen, sauna en natuurlijk The Voice Of Finland kijken! Dat maakt ons uitgerust voor een dagje Noorwegen. Op naar een fjord! Het was heel gek om een groot oppervlak niet-bevroren water te zien. Het was echt prachtig!

's Avonds liet het noorderlicht zich weer zien. Niet zo vel als die maandag, maar ook weer heel mooi!

De volgende dag zijn we naar Muonio gereden. Vanuit daar zijn Laura en ik een dagje gaan skieen. Daan was die dag niet zo lekker helaas. Een skipiste op het puntje van een kale berg. Heel breed en vooral heel rustig. Skieen met geweldig uitzicht. Eind van de middag waren er steeds meer kleuren te zien aan de hemel. in het westen begon het oranje te kleure, in het zuiden groenblauw, en in het noorden en oosten blauw. Prachtig om te zien!

Onze laatste dag Lapland bestond uit terugrijden naar Rovaniemi om SantaVillage te bezoeken. Een vreselijke toeristische plek maar tegelijkertijd geweldig! Hier toch wat Japanners gespot. Met een handje geven aan de kerstman sloten we ons avontuur af. Het was geweldig!

Onze Lapland plannen!