Mark, Addy en Lisa op bezoek!

Na wat lessen over intercultural communication kwamen op woensdagmiddag Mark, Addy en Lisa ons opzoeken hier in Joensuu. 's Middags hebben we dus een toeristisch rondje Joensuu gedaan om ze ons stadje te laten zien. De eerste indrukken leken goed! Het meer lag er mooi bij en de pizza smaakte goed. 's Avonds werd het dan echt tijd om eens even bij te kletsen onder het genot van een potje kaarten en een biertje. Laat naar bed zat er trouwens niet in, we moesten namelijk alweer vroeg op de volgende ochtend.

Om vijf voor half negen stond het shuttle busje naar Koli National Park voor ons klaar. Dat schijnt een prachtig natuurpark te zijn waar je veel kunt doen zoals langlaufen, lopen met snowshoes en skiën. De schijn bleek de waarheid. Het, park op een berg van ongeveer 340 meter, gaf een prachtig uitzicht over een meer met eilanden. Wandelend met onze sneeuwschoenen (heel breed en lang met pinnen aan de onderkant) konden we overal komen waar we wilden. Echt een aanrader om te doen hier! Toch had je niet altijd grip en het gebeurde wel vaker dat er iemand onderuit gleed. Het koffietentje halverwege bleek toch wel moeilijk te vinden, dus zijn we na een uur of drie weer terug gelopen. Conclusie: een geweldige dag in een prachtig natuurpark vol uitdagingen, maar wel slopend! 's Avonds had iedereen moeite om de ogen open te houden.

De vrijdag begon met een heerlijk ontbijt. Deze nacht hebben we gelukkig iets langer gemaakt! Dat hadden we allemaal nodig. Toch was er de nodige spanning te merken. Iedereen was wel een beetje nerveus voor het middagprogramma. Het ijszwemmen stond er namelijk op! Ja inderdaad: een rondje zwemmen in een wak! Dat lijkt toch wel erg koud. Natuurlijk hoort daar wel een sauna aan vooraf te gaan. Toen we aankwamen bij de Polar Bear Club zagen we het wak waar we zometeen in zouden springen. Oei! Dat ziet er koud uit!

Maar goed, nu we er waren hadden we geen keus. Hup omkleden, en de sauna in. Het gerucht dat Finnen alleen tegen vreemden praten als ze dronken zijn of in de sauna zitten is trouwens waar. Normaal zou niemand zomaar tegen je gaan praten, maar in de sauna spreekt iedereen elkaar gewoon aan. Iedereen was ook zo vriendelijk. Als ze zien dat je voor de eerste keer komt, lopen ze meteen met je mee om alles aan te wijzen en leggen ze alles aan je uit. Er was ook geen medewerker aanwezig. Er stond alleen een automaat met polsbandjes waar je vijf euro in moest gooien. Vol van vertrouwen dat je dat gewoon doet en niet zonder te betalen de sauna in duikt. Geweldig! Een enorme sociale controle dus. Eenmaal omgekleed in de zwembroek of bikini (gemengde sauna) liepen we naar de sauna (dat was al de eerste uitdaging omdat de de kleedkamer in een ander gebouwtje zat dan de sauna zelf). Na de sauna van 90 graden brak het moment aan. Een steiger leidde ons naar een plateau met twee trappetjes ongeveer twee meter naast elkaar. Nou, verstand op nul en gaan met die banaan! Zwemmen van het ene naar het andere was voor mij al genoeg om de benen te verstijven. Wat was dat koud zeg! Je kunt het je echt niet voorstellen! Maar als je eenmaal uit het water bent (geloof me, dat wil je wel) is het een heerlijk gevoel! dan is het buiten ook niet zo koud meer. Je kunt dan gerust een minuutje of wat buiten rondlopen zonder het koud te krijgen. Hoe vaker je dit achter elkaar doet, hoe lekkerder het wordt.

Twee geweldige ervaringen dus in deze twee dagen. Zoom bij deze foto trouwens niet in op de hoofden. Iedereen lacht als een boer met kiespijn! Fijne Carnaval iedereen!!

(Het bewijs dat ik het heb gedaan)